PodGront

Als er een bijeenkomst is die zijn naam eer aandoet, is het de ‘pressure cooker’. In slechts vierentwintig uur tijd werden wij constant door de mangel gehaald en werden onze ideeën voor verdienmodellen en waarde-proposities keer op keer bruut afgeschoten. Het opzetten van een winstgevend journalistieke startup is geen piece-of-cake.

De context: afgelopen weekend reisde de redactie van PodGront naar Amsterdam om deel te nemen aan de pressure cooker van het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek. Aangezien we een subsidieaanvraag willen indienen bij dit fonds, waren we uitgenodigd om ons concept aan te scherpen, met behulp van experts en gekleurde post-its. In een moordend tempo namen we deel aan diverse workshops, pasten de dingen die we daarin leerden toe op ons bedrijfsplan of verdienmodel, legden dit voor aan een kritische coach, om vervolgens weer opnieuw te beginnen met nóg creatievere ideeën, en alweer een andere koers voor ons toekomstige startup.

thumb_img_5381_1024

Ons grootste probleem werd in het begin al meteen duidelijk: we redeneren vanuit het product, niet vanuit de klant. Onze gezamenlijke passie voor podcasts doet ons hopen en verwachten dat er een markt is voor dit product, terwijl we niet precies weten hoe die markt en bijbehorende afnemers eruitzien. Ook is de vraag of het probleem van de klant ons niet voldoende helder: in welke behoefte voorzien onze innovatieve podcasts, of ons noordelijk productiehuis? Waarom zou iemand geld betalen voor een podcast die wij maken, waarom zou een festival ons boeken, waarom zou iemand zich überhaupt melden bij PodGront?

Op deze en vele andere vragen bleken we niet direct een antwoord paraat te hebben. Wij wilden aanvankelijk vooral mooie podcasts maken en uitgebreid testen wat allerlei mensen daarvan vinden, in de hoop veel kennis op te doen, onze toekomstige markt te leren kennen en te kunnen bedienen. Met dat idee is op zich weinig mis, het levert alleen geen geld op. Mij verleidde dat tot de idealistische uitspraak: “We’re not in it for the money”, maar in dat geval kun je beter geen bedrijf oprichten. Subsidieverstrekkers willen keiharde businessplannen zien en slimme strategieën horen waarmee jij de markt denkt te veroveren en jezelf onmisbaar te maken. Wat dat betreft hebben we momenteel nog een moeilijke weg en vele brainstormsessies vol klantgerichte canvassen met gekleurde post-its te gaan. Daarnaast moet er veel getest en gemeten worden, om onze aannames over winstgevende verdienmodellen om te zetten in toezeggingen van potentiële geldschieters. We zijn er nog lang niet.

thumb_img_5392_1024

Gelukkig is er ook een sunny side uit het afgelopen weekend op te maken. Het lukte ons om in achttien minuten een toren van spaghettistokjes te maken (39 cm!) die een marshmallow kon dragen; een oefening in snel handelen, spontane creativiteit en vooral goed teamwork.

Daarnaast kregen we complimenten over de innovatie die in ons aanvankelijke plan besloten lag, en ontmoetten bovendien veel interessante mensen die met vergelijkbare projecten bezig zijn. Verder word je door zo’n pressure cooker pas echt bewust wat het betekent om een startup te beginnen: dit weekend was een keiharde reality check voor onze ambities. We zijn geslagen maar niet gebroken, en gaan de komende weken onze stinkende best doen om een plan en aanvraag te schrijven dat niet alleen aansluit op de eisen van het fonds, maar ook een bedrijf vertegenwoordigt waaraan we zelf graag willen werken, en dat mooie producten of diensten levert.

 

Mocht jij ons willen helpen bij het uitwerken van ideeën, ervaring hebben met het opzetten van een startup of anderzijds je steun of medeleven voor PodGront willen betuigen: neem dan vooral contact met ons op. Gezamenlijk hopen we iets te creëren waar jullie baat bij hebben. Met veel gekleurde post-its.

thumb_img_5395_1024

Next Post